JEANiNE

6 maanden, nooit geweten dat ze zo snel konden gaan. Het voelde al een rollercoaster met ups en downs. En dat wil ik graag met jullie delen, hoe ik uit de achtbaan ben gekomen. Nou, we starten dus niet in de Efteling, maar in het ziekenhuis. Want daar is Fiene geboren en heeft ze ook haar eerste nachtje door gebracht. We hebben in de kraamweek veel zorg gehad van onze kraamhulp (daar heb ik een aparte post over geschreven) en daarna sta je er gewoon z'n tweeën voor. Bestaat er een handleiding voor het opvoeden van een baby? Ik denk dat het zeker heeft geholpen bij ons dat wij vrij nuchtere personen zijn allebei. Als Fiene even ging huilen sprong ik niet gelijk van de bank af ( dit kon ook niet want dan sprongen de hechting er ook gelijk uit) en werd hysterisch. Eigenlijk ben ik dat ook nog maar vrij weinig geweest. Er zijn zeker momenten geweest dat ze het op een krijsen heeft gezet en ik mijn moeder belde omdat ik het even niet meer wist. De eerste keer kan ik me nog goed he

Ik wist al vanaf het eerste moment dat wij op ons zelf wilden gaan; ik wil een hond. Helaas dacht Simon daar anders over, hij was er niet mee opgevoed en vond ze eigenlijk alleen maar stinken. Na een jaar wachten ( wel 2 konijnen verder) ben ik samen met mijn moeder en stiefvader in de auto gestapt en naar België gereden. I know, niet de beste plek om een hondje te kopen. Maar het zat in mn hoofd en het moest gebeuren, we gingen ook eigenlijk alleen maar even kijken. Oké, 1 tip; ga nooit kijken, want je gaat met een puppy naar huis. Nou, ik had al wel bedacht dat ik graag een hond wilde, maar nog niet wat voor ras. Want op dat moment werkte ik nog 4 dagen. Mijn moeder ging te werk als honden-oppas, de hond mocht naar haar huis zolang het goed ging met haar hondje. Op internet heb ik een random vragenlijst ingevuld welke hondenras het beste in onze situatie zou passen en daar kwam een Shiba-inu uit. Daar had ik dus nog nooooit van gehoord, maar wat een schatje! Simon vond het ras

Is er veel verschil in flesvoeding en borstvoeding? Ik heb me er vroeger nooit zo in verdiept, misschien dat het ook wel een reden heeft. Ik was 23 toen ik mama werd en dan verdiep je je nog niet zo veel in zulke onderwerpen. Toen ik zwanger werd wist ik wel meteen dat ik flesvoeding ging geven. Ik zag mezelf niet als het type dat borstvoeding ging geven. Ik vond mezelf daar te nuchter voor op de één of andere manier. Zelf denk ik dat het er ook van afhangt hoe het in jullie eigen gezin is gegaan. Of gebeurt het al meer om je heen? Dat beïnvloed je keuze hierin denk ik ook en bij ons heeft niemand borstvoeding gegeven/gekregen.  Dan ga je dus naar babypark in je zwangerschap en bevind je je in een paleis voor flesjes en spenen. Uh, hoe kies ik hier uit? Wat is goed? Ik heb toen gekozen voor een Difrax fles. Ik had al een kleintje tot 60 ml van Avent gekregen in een box van WIJ. Die heb ik trouwens niet eens gebruikt, want die vond de kraamhulp niet handig. Oke, doei fles . Later

Jaja, er zit nog ergens een beetje fashion verscholen in deze mama. Na jaren in een schoenen winkel te hebben gewerkt heb ik daar een zekere schoenverslaving aan over gehouden. Voordat ik bij Omoda werkte kocht ik mijn schoenen overal en nergens, maar dat veranderde gelijk toen ik daar met mijn neus  24/7  tussen de pumps, laarsjes en sneakers kwam te staan  Mijn favo's? Dr Martens, ja echt. Ze zitten zo chil en blijven gewoon altijd goed. Het enige nadeel was met mijn zwangerschap dat de veters dicht d oen een klein obstakel werden. Je hebt dus tegenwoordig ook chelsea-boots van Dr Martens, maar die heb ik even overgeslagen.De laarsjes die ik op de foto hiernaast aan heb stonden al zó lang op mijn lijstje. Helaas waren overal elke keer uitverkocht en ging ik met dikke krokodillentranen zonder schenen naar huis. Of ik kocht andere om de pijn te verzachten. En toen daar, opeens, kwam de rennende mail van Zalando; JE MAAT IS WEER OP VOORRAAD. Geloof mij, dat ik op dat moment een

Oke, zullen we de tijd even stop zetten? Fiene is al bijna een half jaar, HALF JAAR. Waar is de tijd heen gegaan? Best bizar, maar we zullen het er mee moeten doen. Ik heb volgens mij al wel eerder verteld dat ik voor mijn zwangerschap en even daarna bij Omoda heb gewerkt. Ik ben daar begonnen als verkoopmedewerkster, ben daarna een tijdje assistent-filiaalmanager geweest en na mijn zwangerschap gewoon weer als verkoopmedewerkster terug gekomen. Het kriebelde al wel een tijdje om weer eens wat anders te gaan doen, een andere winkel of totaal iets anders? En toen kwam Bodacious Fashionstore met de geweldige vacature die ik niet voor bij kon laten gaan. En ja hoor, deze meid mocht op gesprek komen en het was super gezellig. Het klikte en ik kon ontslag gaan nemen bij Omoda. Dat zijn dus één van de dingen die ik niet zo graag doe. Ik had echt wel goede banden met sommige meiden op het werk en ik was bang dat die snel zouden vervagen als ik weg zou gaan. Een stemmetje in mijn hoofd ze