fiene en lola

Ik wist al vanaf het eerste moment dat wij op ons zelf wilden gaan; ik wil een hond.

Helaas dacht Simon daar anders over, hij was er niet mee opgevoed en vond ze eigenlijk alleen maar stinken. Na een jaar wachten ( wel 2 konijnen verder) ben ik samen met mijn moeder en stiefvader in de auto gestapt en naar België gereden. I know, niet de beste plek om een hondje te kopen. Maar het zat in mn hoofd en het moest gebeuren, we gingen ook eigenlijk alleen maar even kijken. Oké, 1 tip; ga nooit kijken, want je gaat met een puppy naar huis.

Nou, ik had al wel bedacht dat ik graag een hond wilde, maar nog niet wat voor ras. Want op dat moment werkte ik nog 4 dagen. Mijn moeder ging te werk als honden-oppas, de hond mocht naar haar huis zolang het goed ging met haar hondje. Op internet heb ik een random vragenlijst ingevuld welke hondenras het beste in onze situatie zou passen en daar kwam een Shiba-inu uit. Daar had ik dus nog nooooit van gehoord, maar wat een schatje! Simon vond het ras wel oké, hij vond eigenlijk alles niet oké. Hij wilde het echt niet..

Een hondje in huis miste ik gewoon, dus op zaterdag ochtend naar België en zaterdag middag naar huis met Lola. Simon moest het eerst eens van een afstandje bekijken, maar na meer dan een week was hij om. Op dit moment meer dan een jaar verder zijn ze onafscheidelijk. Simon zei laatst; 'Ik wilde geen hond, maar ik wilde wel een Lola'. Nou ik zeg, missie geslaagd!







Een half jaar geleden waren we een nachtje weg en kwamen we thuis met Fiene. Dat was even raar voor Lola, maar het was vooral raar voor Lola dat er nog iemand in huis was ( de kraamhulp). Daar moest Lola echt aan wennen. Wij zijn vrij rustig en zij praatte de oren van je kop af (met een vrij schelle stem). Ze was super lief hoor en heeft alles voor ons gedaan, maar voor Lola was het allemaal heel erg wennen. Ik heb een week op bed gelegen en toen ik nog zwanger was mocht Lola wel eens mee naar boven als ik weer eens plat moest voor mijn rug (guilty). Maar nu lag er ook een kleine baby bij mij op bed, dus moesten we toen wel even gaan kijken hoe we dat gingen doen.
Stapje voor stapje terug, hebben we Lola geleerd dat ze wel nog op de kamer mocht, maar niet meer op bed. Ze mocht wel even komen ruiken, maar Lola likt graag iedereen onder dus daarna ook weer een stapje terug.




Een kleine baby en een hond 3 keer uitlaten op een dag? Daar moest ik ook wel even een soort ritme in krijgen. Het was mega koud toen Fiene is geboren, dus ik mocht in het begin ook nog niet met haar naar buiten. Dat heb ik met Simon en mijn moeder kunnen afwisselen. En nu ga ik na de ochtend fles lekker naar buiten met Fiene en Lola, dan lopen we een stukje verder. Fiene doet nog wel eens een dutje rond 12e en dan ga ik met Lola naar een veldje hier vlakbij. In de middag gaan we als het lekker weer is een uurtje naar buiten, heerlijk ook voor je zelf. Soms vind ik het best pittig, maar ik zou ze allebei voor geen goud willen missen.

 Nu Fiene wat groter is en soms ook wel eens op de grond speelt, moet ik wel wat meer opletten want Lola speelt ook heel graag met die knuffels en rammelaars. Ik heb er dan ook heel wat weg moeten gooien, deze bijtringen zijn niet geschikt voor hondentanden.. Denk dat dat toch wel een stukje jaloezie is geweest. Het is ook best knap, want Lola haalde ze met haar poot uit de box als ik weg was, dan baal je best wel als je thuis komt.
Fiene gaat ook steeds meer kijken naar Lola en je kan aan haar zien dat ze alles heel interessant vind wat Lola doet. Ze wilt Lola ook pakken met haar handjes, maar dat doen we nog meer even niet.



Ik hoop dat als Fiene wat groter is ze beste vriendinnetjes word met Lola.
Hoe is dat gegaan bij jullie?

Liefs Jeanine.
volg je mij al op instagram? jeaninemoerkerk